ADHD to zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Jest to zaburzenie o podłożu neurorozwojowym, które charakteryzuje się m.in. problemami z koncentracją, impulsywnością oraz nadpobudliwością ruchową. Sprawdź, po czym poznać ADHD, jak sobie z nim radzić i kiedy udać się na terapię. 

ADHD u dzieci i dorosłych – charakterystyka

ADHD rozpoczyna się we wczesnym dzieciństwie. Składają się na nie trzy podstawowe grupy objawów: nadmierna ruchliwość, zaburzenia uwagi oraz nadmierna impulsywność. Ważne jest to, że aby diagnoza mogła zostać potwierdzona, symptomy muszą pojawić się jeszcze przed ukończeniem 7 roku życia przez dziecko.

Duża część społeczeństwa kojarzy ADHD jedynie z dziećmi. Należy jednak pamiętać o tym, że zaburzenie to często występuje przez całe życie. Zwiększenie tej świadomości wpływa na to, że aktualnie coraz częściej diagnozuje się zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi również u dorosłych. Jest to niezwykle korzystne dla wielu osób. Mogą wówczas poznać techniki samokontroli i zarządzania stresem, które podnoszą komfort codziennego funkcjonowania.

Codzienne życie z ADHD – techniki samokontroli

Edukacja o ADHD to ważny element, który jest niezbędny dla komfortowego życia z tym zaburzeniem neurobiologicznym. Już sam proces diagnostyczny jest zawiły i skomplikowany, a leczenie opiera się na systematycznych wizytach u psychologa. Pozostawienie zaburzenia samemu sobie wpływa na słabsze wyniki edukacyjne, niższy status finansowy w przyszłości, a także zwiększa ryzyko nadużywania substancji psychoaktywnych.

Podstawą terapii jest praca nad nawykami, nauka zarządzania stresem i radzenia sobie z impulsywnością. Dobrze sprawdza się w tym celu terapia behawioralna. Zarówno dzieci, jak i dorośli potrzebują też przyjaznego otoczenia, aby dobrze funkcjonować. Dotyczy to zarówno przychylności bliskich osób, jak i organizacji nauki czy pracy. Rozpraszacze znajdujące się w pomieszczeniach w negatywny sposób wpływają na funkcjonowanie osób żyjących z ADHD.

Leczenie farmakologiczne – nowość w terapii

Podstawą farmakoterapii stosowanej zarówno u dzieci, jak i u dorosłych są leki stymulujące. Wśród nich najczęściej stosuje się metylofenidat. Charakteryzuje się wysokim stopniem skuteczności. Zapewnia obniżenie stopnia uciążliwości objawów, a także pozytywnie wpływa na samoocenę i nastrój pacjenta.

Alternatywne rozwiązania to atomoksetyna, bupropion, modafinil i trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne. Wszystkie środki farmakologiczne powinny być stosowane pod ścisłą kontrolą lekarza psychiatry.

Podsumowując, ADHD to złożone zaburzenie neurorozwojowe, które może mieć wpływ na wiele aspektów życia. Jednak dzięki odpowiedniej diagnozie i indywidualnie dobranym strategiom terapeutycznym, wiele osób z ADHD jest w stanie komfortowo funkcjonować, realizować swoje pasje i odnosić sukcesy.